Van 27 maart t/m 9 april was Theo in Sri-lanka om aan de projecten te werken. De situatie in Sri-Lanka wordt stapje voor stapje beter, Inflatie in Sri-Lanka is enor, bijna 50%. Alles wat geimporteerd moet worden is duur of is er niet wegens gebrek aan buitenlandse valuta. Het IMF heeft in maart besloten om toch een lening aan het land te geven. Dat zal Sri-Lanka een zetje in de rug moeten geven. Als voorbeeld benzine is 3x duurder geworden en nog steeds met mate beschikbaar. Iedereen heeft een QR code gekregen en daar kan per auto 20 liter benzine getankt worden per week. Voor een tuktuk is dat 5 liter per week. Het toerisme komt weer op gang maar is nog geen 40% als voor Corona. Met andere woorden; het land heeft nog stappen te zetten naar de situatie van voor de Corona tijd.
Het slotstuk van iedere reis naar Kalutara is altijd het overhandigen van schooltassen, boekensets en uniformen voor schoolkinderen. We doen altijd een inzamelingsactie en dankzij onze trouwe fans en donateurs, kunnen wij dit iedere keer weer doen. Het is ook weer een project met enorme impact, zeker in de huidige economische omstandigheden, want er zijn echt heel veel kinderen uit arme gezinnen die zonder deze hulp niet naar school kunnen. We hebben 220 kinderen kunnen voorzien van deze spullen. En iedere keer loopt de organisatie weer een beetje beter- vanaf deze keer werken we met tokens die vooraf worden opgehaald, zodat het uitdeelproces sneller kan gaan.
Het Wimala Eldery home voor vrouwen was enorm blij met alle brillen die voor ons waren ingezameld in Nederland. Van de 35 vrouwen hebben we bijna de helft blij kunnen maken met een leesbril. Brillen zijn heel duur in Sri Lanka en we willen graag vervolg geven aan dit project en oude leesbrillen inzamelen om ze hier op meerdere plekken uit te delen.
Zoals iedere reis, gaan we altijd op bezoek bij de gevangenis in Kalutara en dan naar het vrouwengedeelte. Hier leven ook moeders met kinderen (tot 5 jaar) en onze support is voornamelijk hierop gericht. We hebben kennis gemaakt met de nieuwe directeur, weer een inventarisatie gedaan wat er nodig was, spullen gekocht en deze zelf weer gebracht. Voor iedere vrouw (82 in totaal) hadden we slippers, tandenborstel, tandpasta en zeep gekocht. Voor alle moeders met kinderen hebben we pakketten gemaakt wat zij graag wilden hebben. En daarbij nog een heleboel schoonmaakmiddelen, ontwikkelingsmateriaal voor kinderen, 6 matrassen, een nieuwe toiletpot, 5 ventilatoren en een nieuwe televisie voor de kinderen. Iedereen was heel blij met de spullen.
Dankzij het fantastische initiatief van onze vrienden Diederik Mutsaerts en Roy Bens is het initiatief www.etenwatdepostschaft.nl van de grond gekomen.
Iets wat lastiger is, is het betalen van de maandelijkse bijdragen aan onze 25 studenten die allemaal HBO of Universiteit doen (veelal in Colombo). Zij krijgen van ons boekengeld, busgeld, lunchgeld en soms iets extra voor een extra workshop of andere activiteit voor school. Dit betalen we maandelijks uit de terugbetalingen van de micro-kredieten. Echter, door COVID, liggen de kredietterugbetalingen bijna helemaal stil. Niemand verdient geld en het kleine beetje dat ze verdienen gebruiken ze om eten te kopen. Begrijpelijk. En doordat we daar niet aanwezig zijn is het ook een lastige situatie om te managen. We hebben dus besloten om het even zo te laten en dit weer op
We kregen een uitnodiging van de Women Union om langs te komen. Dit is een fantastisch initiatief van 150 vrouwen die iedere maand 70 roepies per persoon apart leggen. Hiervan helpen zij mensen in nood en regelen zij begrafenissen voor de allerarmsten die dit niet kunnen betalen. Zo regelt een groep dan dat er een tent en stoelen bij het huis worden neergezet, weer een andere groep kookt een maaltijd (hetgeen gebruikelijk is in Sri Lanka). Wat schetste onze verbazing? Toen we langskwamen zat er een grote groep vrouwen op ons te wachten om met ons kennis te maken. Uiteraard kwam er ook een vraag… het koffie apparaat is stuk en ze willen heel graag een nieuwe (kosten bijna Euro 500) – we hebben hiervoor een aanvraag gedaan bij een goede doelen instelling.
Viool
De reguliere microkredieten zijn stilgevallen na de bomaanslagen afgelopen jaar. Veel van onze microkredieters zijn afhankelijk van het toerisme. Geen toerisme = geen inkomen. Gelukkig komt het toerisme weer langzaam op gang. Bij veel microkredieters zijn we langsgeweest en men ziet het positief in. We hebben idereen uitstel gegeven tot ons bezoek in April 2020 om dan weer stappen te zetten om de maandelijkse betalingen weer te gaan starten.
Na een ontmoeting met Jaap Plugge zijn we in contact gekomen met de directeur van de AGIO Training Center in Kalutara. Jaap werkt al een heel aantal jaar in Colombo in het bedrijfsleven en kent de Nederlandse sponsor en directeur van dit project. Het is een beroepsopleiding tot Lasser, Elektricien, Loodgieter en Koeltechniek. De leerlingen gaan eerst 1 jaar naar school (certificaat 3 halen) en daarna 6 maanden op stage en dan nog 6 maanden naar school. Dan hebben ze Certificaat 4 gehaald, wat gelijkwaardig is aan een MBO vakdiploma. Nu was het probleem van deze AGIO school dat de leerlingeninstroom niet voldoende was. Door samenwerking die we nu hebben kunnen wij jongens van het weeshuis laten instromen en alle jongens van het schiereiland die wij goed kennen en hiervoor in aanmerking komen, hiervoor voordragen. De leerlingen krijgen niet alleen educatie, maar ook iedere ochtend ontbijt, lunch, boeken/schriften etc, maar ook 1300 roepie (6.50 euro) zakgeld iedere maand. Als ze stage lopen krijgen ze 12.500 roepie per maand. We zijn ontzettend blij met deze samenwerking en vinden het supergaaf om te zien hoe je, als je de handen ineen slaat, de juiste mensen op de juiste plek kunt zetten.
Dit meisje kwam met haar vader bij het hotel om te vragen of wij een viool wilden aanschaffen. Eerste reactie was, dat doen we niet! Uiteindelijk toch in gesprek geraakt en erachter gekomen dat we hier te maken hebben met wel een heel speciaal meisje. Ze is niet alleen cognitief hoogbegaafd, maar ook super muzikaal en vandaar het verzoek om een viool. Een viool kost Euro 45,- … dus op naar de muziekinstrumenten handelaar. Ze had slechts 10 viool-lessen gehad, maar toen ze begon te spelen viel ieders mond open… Fijn dat we dit talent kunnen voeden en we hebben met haar de afspraak gemaakt dat wanneer ze wereldberoemd wordt, ze dan de viool terugbetaalt ?
t keer gaat onze speciale dank uit naar de familie Matthijsen van Edel Collection in Bunschoten. Dankzij jullie hulp is de Koshena School in Payagale nu voorzien van een nieuw computerlokaal, nieuw meubilair en onderwijs ondersteunend materiaal. Dit is een van de armste scholen in de regio, dus de impact is enorm groot omdat de leerlingen nu veel meer mogelijkheden krijgen, met name door het computer onderwijs.
Recent Comments