In Kalutara staat de een na grootste (en gevaarlijkste) gevangenis van Sri Lanka. Hier verblijven gemiddeld 900 mannen en een kleine 100 vrouwen, die uiteraard apart gedetineerd zijn. Wij bezoeken iedere reis de vrouwen afdeling en dan met name de moeders die daar verblijven met hun kind(eren). Kinderen tot leeftijd 5 mogen bij hun moeder verblijven, daarna gaan zij naar familie of naar een weeshuis. De faciliteiten voor de moeders met kinderen waren erbarmelijk slecht. Stichting Kalapuwa heeft materialen gesponsord als tegels, toiletten, douches, bedden, klamboes en ventilatoren. De directeur van de gevangenis, met wie wij een goede band hebben, heeft mannelijke gevangenen het werk laten verrichten. Het resultaat is een schone, lichte slaapzaal en badkamer voor de moeders met kinderen.
Wanneer wij in Sri Lanka zijn bezoeken wij de gevangenis altijd 2 keer. De eerste keer gaan we inventariseren hoeveel moeders er zijn en wat de leeftijden/sexe is van de baby’s en kinderen. Sommige vrouwen zitten in voorarrest en worden vrijgelaten, daarom fluctueert het aantal per keer. We vragen dan aan de moeders wat zij nodig hebben voor de kinderen (Luiers, zeep, olie, voeding, kleding etc) en maken een lijst. De dingen op de lijst gaan we zelf overal kopen en wanneer we weer terug gaan naar de gevangenis kunnen we het persoonlijk brengen.
Tevens geven we Engelse les in de gevangenis. Dit is op vrijwillige basis en toegankelijk voor alle vrouwen. Dit bieden we gratis aan en hopen hiermee te bewerkstelligen dat de vrouwen na vrijlating een betere kans op de arbeidsmarkt hebben (tourisme) doordat zij een woordje engels spreken. Anderzijds biedt het variatie in de dag, in een Singalese gevangenis is er niets, maar dan ook helemaal niets qua voorzieningen, dus is het een welkome afleiding.